ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ ﺳﻴﺪﻧﯽ ﺍﻧﮕﻠﺒﺮﮒ، ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺗﺪﺭﻳﺲ "ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯼ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﯽ " ﺑﻮﺩ.
صدای گریه یک کودک خردسال در کلاس درس دانشگاه بلند شد!!!
مادر آن کودک، که یکی از دانشجویان بود وقتی نتوانست فرزندش را آرام کند تصمیم گرفت کلاس را ترک نماید.
پروفسور انگلبرگ مانع وی شد.
کودک را از مادر گرفت و تا پایان جلسه درس او را در بغل خود نگه داشت و تدریس نمود.
ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﻳﯽ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻴﻦ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻳﮏ ﮐﺪﺍﻡ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﺪ...
مولانا، غیر از آنکه عارف و عاشق و شاعر و دانشمند بود، بر خلاف اکثر هم‌قطارانش، مدیری توانمند هم بود..
در زمان حیاتش، سازمانی صوفیانه راه انداخت و برای آن درس‌گفتارهای مثنوی را پرداخت و شاگردانش را در تشکیلاتی حلقوی به یک‌دیگر پیوند داد..
چاشنی موسیقی و سماع را نیز او وارد حلقه‌های ذکر کرد و از این رهگذر مجالسی شاداب و دل‌نشین پدید آورد.
او حتا از آینده غافل نبود؛ به‌طوری که پس از مرگش سلسله ی مولویه استمرار یافت و بدون انشقاق و چنددستگی(بر خلاف اکثر قریب‌به‌اتفاق سلاسل صوفیه) به راه خود ادامه داد و در حفظ میراث مولانا کوشید..
شجرنامه ی جسمانی و روحانی او یکی از شگفت‌ترین امتدادهای روشن و شناسنامه‌دار تاریخ است..
ما امروز به راحتی می‌توانیم نوادگان او را در قونیه و پاریس و لندن بیابیم و با آنها عکس بگیریم و خاطرات سینه‌به‌سینه ی آنان را بشنویم..
هین بگو که ناطقه جُو می‌کَند
تا به قرنی بعد ما آبی رسد
مولانا "..
-------
در عکس فوق، خانم اِسین چَلَبی را همراه آقای پیروز سیّار، مترجم خوب کشورمان می‌بینید..
این بانوی فاضل، بیست و دومین نوادۀ مولانا است و نام پارسی‌اش «گزیده» است..
